بستن
0 محصول
مشاهده سبد خرید
پنومونی در حیوانات خانگی ما
ممکن است با شنیدن صدای سرفه تصور کنیم که حیوانات خانگی ما دچار سرماخوردگی مختصری شده‌اند. این یک تصور اشتباه است زیرا سرفه کردن می‌تواند علل دیگری داشته باشد که یکی از این علت‌ها ابتلا به پنومونی است. پنومونی در واقع همان التهاب ریه است که ما به آن ذات‌الریه می‌گوییم. ذات‌الریه انواع مختلفی دارد که دو نوع باکتریایی و قارچی، رایج‌ترین و متداول‌ترین نوع این بیماری هستند.
ریه‌های سگ و گربه معمولاً نسبت به ویروس اولیه حساسیتی ندارند، اما آسیب ناشی از هجوم اولیة ویروس امکان تهاجم ثانویه باکتری‌ها را به ریه فراهم می‌کند. ویروس دیستمپر در توله‌سگ‌ها و برخی از ویروس‌های تنفسی بچه‌گربه‌ها می‌توانند باعث آسیب به بافت‌های پوششی مجاری تنفسی شوند که این آسیب‌ها ریه‌ها را آمادة ابتلا به عفونت‌های باکتریایی و ذات‌الریه می‌کند. پنومونی در حیوانات خانگی مسن‌تری که مبتلا به بیماری‌های مزمن مجاری تنفسی هستند، ممکن است به یک مشکل عودکننده تبدیل شود.
چه زمانی پنومونی در حیوانات خانگی رخ می‌دهد؟
پنومونی آسپیراسیون نوع دیگری از التهاب الریه است. ابتلا به این بیماری زمانی رخ می‌دهد که سگ یا گربه استفراغ کنند و محتویات آن را به ریه‌های خود استنشاق کنند. این محتویات اسیدی باعث سوختگی شیمیایی بافت ریه می‌شود که ممکن است به عفونت باکتریایی ثانویه بینجامد. وجود ذرات غذا نیز پنومونی آسپیراسیون را شدت می‌بخشد. اگر بیماری مزمنی وجود داشته باشد، در صورت استفراغ حیوان، ضعف، جسمانی خطر پنومونی آسپیراسیون را افزایش می‌دهد. همچنین استفراغ بعد از عمل جراحی نیز درصورتی‌که حیوان خانگی به‌درستی روزه نگرفته (گرسنه بماند) باشد خطر بالایی دارد.
پنومونی آسپیراسیون
سرفه، کاهش اشتها و مشکل در تنفس معمولاً از علامت‌های ابتلا به پنومونی است. برخی از حیوانات خانگی نیز ممکن است تب داشته باشند. صداهای ریه نیز به دلیل وجود مواد زائد و مایع در مجاری تنفسی افزایش یابد. تلاش برای تنفس کردن نشانه‌ای از شدت پنومونی در حیوانات خانگی ما است. تعیین علت پنومونی برای روند درمان ضروری است. رادیوگرافی قفسه سینه نیز برای تشخیص دقیق ذات‌الریه لازم است. شکل و وضعیت ریه‌ها نیز به شناسایی نوع بیماری کمک می‌کند.
پنومونی باکتریال
انجام آزمایش خون و آزمایش ادرار برای ارزیابی شدت التهاب و همچنین شناسایی هرگونه عفونت ثانویه‌ای که ممکن است منجر به ذات‌الریه شده باشد بسیار مفید است. در برخی از موارد شدیدتر ممکن است نیاز به انجام اسکوپ باشد که برای جمع‌آوری مایعات و سلول‌ها از ریه‌ها استفاده می‌شود و به ما کمک می‌کند تا آنتی‌بیوتیک‌های مناسب را برای درمان تجویز کنیم. در موارد شدید نیز ممکن است نیاز به اکسیژن و مایعات IV برای کمک به تنفس و جلوگیری از کم‌آبی بدن باشد.
پیش‌آگاهی پنومونی به علت و شدت عفونت بستگی دارد. حیوان خانگی باید حداقل 2-3 روز بتواند به‌خوبی اکسیژن‌رسانی کند تا آنتی‌بیوتیک‌ها شروع به کار کنند. موارد ذات‌الریه بدون عفونت‌های زمینه‌ای معمولاً با موفقیت درمان می‌شوند. درمان پنومونی آسپیراسیون کمی دشوارتر است زیرا به توانایی اصلاح علت استفراغ و شدت آن بستگی دارد.
سخن آخر
گاهی اوقات شاهد تغییر رفتار حیوانات خانگی خود هستیم. به‌عنوان‌مثال می‌بینید که سرفه می‌کنند و یا کسل و بی‌حوصله هستند و یا اینکه کم غذا می‌خورند و یا اینکه تهوع دارند. این علامت‌ها همیشه خطرناک نیست اما نباید بی‌تفاوت بود چرا که ممکن است این نشانه‌ها علائم بروز بیماری پنومونی در حیوانات خانگی ما باشد پنومونی بیماری ویروسی است که در اثر تهاجم ویروس‌های باکتریایی به ریه ایجاد می‌شود. پس بیایید دقیق‌تر در رفتارهای حیوانات خانگی خود نگاه کنیم تا راحت‌تر بتوانیم از آنها در مقابل بیماری‌ها مراقبت کنیم.
کلمه کلیدی: پنومونی در حیوانات خانگی
